دیدگاه آیت الله جوادی آملی در باب علم دینی

آیا می توان علمی داشت که هم عقلانیت بشری را جدی بگیرد و هم توجهی جدی به آموزه های وحیانی داشته باشد؟ چرا بر اسلامی کردن علوم اصرار می شود؟ برای تحقق علم دینی و درک صحیح از آن چه باید کرد؟ در مقاله پیش­رو،  حجت الاسلام دکتر حسین سوزنچی تلاش می کند به سوالات فوق از منظر آیت الله جوادی آملی پاسخ دهد.

 آیت الله جوادی از متفکرانی است که با تکیه بر مباحث مختلف سنت تفکر اسلامی (همچون فلسفه اسلامی، اصول فقه و …) سعی کرده تبیین خاصی از موضوع علم دینی ارائه دهد. ایشان معتقد است که علم بماهو علم کشف واقع می‌کند و لذا آنچه واقعاً علم است، اسلامی است؛ اما با این وجود بر این باورند که با بررسی وضعیت علم در دوره جدید معلوم می‌شود که علوم جدید، واقعاً و خالصاً علم نیستند؛ چرا که تحت فلسفه‌های الحادی واقع شده‌ و از آنها تاثیر پذیرفته‌اند. لذا اگر بخواهیم در علوم کنونی تحولی ایجاد کنیم و علم اسلامی داشته باشیم باید در عین اینکه نگرش خاصی به علم را تقویت می­کنیم، جایگاه دستاوردهای معرفتی بشر (از علوم تجربی گرفته تا علوم فلسفی و شهودی) را در هندسه معرفت دینی معلوم سازیم و تعامل خاصی بین دستاوردهای تجربی و عقلی و شهودی با منابع نقلی برقرار سازیم.

در این مقاله تلاش شده تا تصویر جامع و دقیقی را از دیدگاه آیت الله جوادی آملی در موضوع علم دینی ارائه شود، لذا مطالعه آن می­تواند تا حد زیادی علاقه مندانِ به حوزه علم و دین را با دیدگاه ایشان آشنا و به برخی سوالات و شبهات در این زمینه پاسخ دهد.