ماهیت و جایگاه انقلاب اسلامی درجهان معاصر/دکتر محمد رجبی

اولين اشتباه بزرگي كه صورت مي‌گيرد اين است كه مي‌گوييم «ما انقلاب كرديم». اصلا اين تعبیر غلط است. يك كلمه از آن جا افتاده است. انقلاب چيزي كه انجام دهند و تمام شود، نیست. انقلاب شروع مي‌شود. 22 بهمن، برداشتن سدي از جلوي يك رودخانه‌ي خروشان بود. اين رودخانه، به جريان افتاد. ما انقلاب را آغاز کردیم. طبيعي است كه فراز و نشيب دارد. چپ مي‌رود، راست مي‌رود. به سنگلاخ مي‌خورد. ما در انقلاب زیاد شاهد چرخ‌هاي كج و معوج بوديم و هستيم. انقلاب، چه موقعي شده انقلاب؟ وقتي اين رودخانه به دريا برسد.
من ديدم هم مخالفان، هم موافقان، هم افراد مردد، همه مي‌گويند كه «ما انقلاب كرديم، چه شد؟ انقلاب شد، نتيجه‌اش چه شد؟» خیر. انقلاب شروع شد! ما انقلاب را آغاز كرديم. كدام تمدني در تاريخ با صرف بیست، سی یا صد سال ساخته شده است؟ سه چهار قرن طول مي‌كشد تا يك جريان انقلابي به يك نقطه‌اي برسد. شما همين رنسانس غرب را در نظر بگيريد. وقتي رنسانس غرب یعنی دوره‌ی جدید را ريشه‌يابي مي‌كنند، مي‌گويند از نيمه‌ي قرون وسطي شروع شده است. یعنی از قرن 10 ميلادي. از این‌جا شروع شده و پیش آمده و تازه آن نقطه‌اي كه خودش را به وضوح نشان داده و از چهره‌اش پرده برداشته، قرن 18 بوده است. يعني هشت قرن طول كشيده است. تازه مي‌گويند چهره‌ي واقعي قرن 18 در قرن بيستم ظهور كرد.